اهداف: ارزیابی تاثیر مکمل های دوز بالا، کاروتنوئید ماکولا، و اسید چرب امگا ٣ بر روی پیشرفت دژنراسیون ماکولا (AMD) .

روش: بیماران به صورت تصادفی برای دریافت انواع مختلفی از ویتامین C (۵٠٠ میلی گرم)، ویتامین E (۴٠٠ IU) ، بتا کاروتن (١۵ میلی گرم ویتامین A)، روی ( ٨٠ میلی گرم بعلاوه ٢ میلی گرم مس) لوتین (١٠ میلی گرم)، زاکسانتین ( ٢ میلی گرم)، اسیدهای چرب اشباع نشده با زنجیره بلند(LCPUFA) به شکل اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA) (٣۵٠ میلی گرم) و اسید ایکوزا پنتانوئیک (EPA) (۶۵٠ میلی گرم) انتخاب شدند.

بررسی مهار VEGF در آزمایش نئوواسکولار چشمی (بصری)

هدف: ارزیابی پگاپتانیب درون چشمی برای CNV زیرفووا به دلیل AMD نئوواسکولار.

روش: دو آزمایش بالینی تصادفی و با پوشش دولایه، ١٢٠٨ بیمار تزریق درون چشمی پگاپتانیب ( ٣ میلی گرم، ١.٠ میلی گرم، یا ٣.٠ میلی گرم) یا تزریق حلال در مورد چشم های مورد بررسی به مدت ۶ هفته و در کل ۴٨ هفته داشته اند. بیمارانی برای این آزمایش مناسب بودند که ۵٠ سال یا بالاتر بوده و دارای CNV قدیمی زیرفووا، و موارد قدیمی حداقلی یا CNV نهفته به دلیل AMD مرطوب با بهترین تیزی بینایی ٢٠/۴٠ تا ٢٠/٣٢٠ باشند.

نتایج: به طور میانگین، بیمارانی که تحت درمان پگاپتانیب ٠.٣ میلی گرم و درمان شم بوده اند همچنان با کاهش بینایی روبرو بوده اند. به هر حال ، نسبت کاهش تیزی بینایی در گروه هایی که توسط پگاپتانیب درمان شده اند کمتر از نسبت بیمارانی بوده است که درمان شم را دریافت کرده اند. ٧٠% از بیمارانی که با تزریق پگاپتانیب سدیم درمان شده اند (٠.٣ mg; ١١ = ٢٩۴) میزان حداقل ١۵ درجه تیزی بینایی خود را در مقایسه با ۵۵% در گروه کنترل شده (n = ٢٩۶; P < ٠.٠٠١) از دست داده اند؛ ١٠% از بیمارانی که با تزریق پگاپتانیب سدیم درمان شده اند (٠.٣ mg; n = ٢٩۴)، در مقایسه با ٢٢% از گروه کنترل شده تیزی بینایی خود را به شدت از دست داده اند. تاثیر مزایا آن برای تمام زیرشاخه های نوروﻋﺮﻭﻗـﻲ (NV) مشاهده شده است. تاثیر مزایای ان در حدود دو سال بعد نیز پایدار می ماند.

نتیجه گیری: پگاپتانیب بهتر از شم و PDT برای AMD نئوواسکولار می باشد.